Paranoid film...

10/10

yy dziwny.
ale podobał mi się.

nie czuję nóg - nisko zagwiazdkować jest łatwo, napisać nieciekawy, nic się nie dzieje też, ale konstruktywnie to wyjaśnić już trudniej. Van Sant nakręcił wymagający obraz. Wymagający, ale zarazem potrafiący wiele zaoferować. To wszystko jednak wymaga uwagi ze strony widza.

Kolego, problem polega na tym, że nikogo nie interesuje czy Tobie się film podobał czy nie podobał, tylko CO się w filmie może lub nie musi podobać. jak film jest nietuzinkowy, trudno jest opisać TO jednym zdaniem. Wyobraź sobie prostą sytuację pod filmem są dwa komentarze: A:świetny; B:nudny film o niczym. Na jakiej podstawie decydujesz? Bo bardziej lubisz literkę B? jak ktoś pisze uzasadnienie do swojego lubię/nie lubię to możesz się zorientować, czy też na takie akurat aspekty filmu zwracasz uwagę a stąd, czy dana ocena ma dla ciebie jakiekolwiek znaczenie.
co do diagnozy... cóż jesteś świetnym psychologiem, strzał w dziesiątkę, w związku z moim "niskim ego" próbuję się podbudować pisząc zagmatwane recenzje z nadzieją, że ktoś weźmie mnie za wybitnego krytyka filmowego. człowieku, jak ty to robisz?! masz też ręce, które leczą?

Chłopaki idźcie sobie filozofować na jakieś forum. Zapewne macie problemy z własnym niskim ego i próbujecie podbudować się pisząc zagmatwane recenzje do nietuzinkowych filmów w nadziei, że ktoś was weźmie za wybitnych krytyków filmowych. Wystarczy napisać: Film ciekawy/nieciekawy, szybka akcja/wolna akcja, wciągający/nudny, nowy trend/nic specjalnego itp. Tyle wystarczy dla widza który chce obejrzeć film a nie chce stracić kasy i czasu na chłam. Sorki ale nie mogłem sie powstrzymać jak czytam takie mało pomocne komentarze. Mi osobiście film nie przypadł do gustu, dziwna/sztuczna gra aktorska tego chłopca, stare manewry z wplątaniem w morderstwa. Nie polecam.

mijagi - napisałeś sój komentarz w sposób skomplikowany, choć czytelny. Podobnie, jak film. Rola Navinsa nie 'kuje' w oczy, a scenariusz nie jest w ogóle chaotyczny. Zastosowanie braku chronologii ma duże znaczenie w tym filmie i podkreśla pamiętnikowość (w końcu Alex pisze pamiętnik, a Van Sant go obrazuje). Stopniowe wsiąkanie widza w historię (jak i bohatera) jest uzyskiwane poprzez to, co być może stanowi barierę w odbieraniu tego filmu przez większość widowni. Nie jest to film łatwy.

reżyser mierzy wysoko. na szkielecie sensacji chce zbudować pogłębiony obraz psychologiczny. niestety osiąga tylko połowiczny sukces. dlaczego? Van Sant wyszedł z idealistycznego założenia, że jak głównym bohaterem jest młody chłopak, to nie trzeba szukać kogoś, kto zagra młodego chłopaka, a kogoś, kto jest młodym chłopakiem. że skoro filmowy bohater nie do końca rozumie sytuację w jakiej się znalazł, to trzeba spróbować "zagrać" chłopakiem, który nie w pełni zrozumie scenariusz. w konsekwencji decyduje się na współpracę z nastolatkiem nie-aktorem. dla powodzenia całości okazuje się to decyzja zła. Gabe Nevins w swojej wymagającej roli nie przekonuje. film warto jednak zobaczyć, jako szacunku godną próbę targnięcia się na wielkie kino. tylko?