Włochy, wczesne lata dwudzieste. Młody i energiczny Benito Mussolini próbuje swych sił w polityce. W Mediolanie poznaje pierwszą żonę – Idę Dalser. Jest wówczas wydawcą rewolucyjnego pisma "Avanti!", a także zagorzałym socjalistą, pragnącym poprowadzić masy ku nowej i lepszej przyszłości: antyklerykalnej, antymonarchicznej i społecznie wyemancypowanej włoskiej republice. Zapał, czar, a także idealizm przystojnego, młodego rewolucjonisty pociągają Idę tak mocno, że zakochuje się w nim bez pamięci. Mussolini chce się jednak rozwijać i potrzebuje zarówno uczuciowego, jak i finansowego wsparcia. Ida podejmuje radykalne kroki. Decyduje się sprzedać majątek i sfinansować rewolucyjną gazetę "Il Popolo d'Italia", a także rodzącą się wówczas Partię Faszystowską. Gorąca namiętność ma jednak swój owoc – małżeństwo i syna, który dziedziczy imię po ojcu.
Po wybuchu I wojny światowej Mussolini wstępuje do armii i znika bez śladu. Ida szuka go długo, ale bezskuteczne. Do czasu, aż trafia na trop męża w wojennym szpitalu. Jest on już jednak pod opieką innej – niedawno poślubionej Racheli Guidy. Pierwsza żona już nie istnieje, podobnie jak ich wspólne dziecko. Mussolini wyrzeka się ich publicznie i stara się zatrzeć ich istnienie. Niszczy dokumenty ślubu, a także akt narodzin dziecka. Umieszcza Idę w zakładzie dla obłąkanych i zamienia jej życie w koszmar.
Psychicznie i fizycznie poniżana i torturowana Ida za wszelką cenę próbuje szukać pomocy na zewnątrz, ale jej starania idą na marne. Nikt nie reaguje, bo wszyscy zajęci są Mussolinim, który zapomniał o istnieniu Idy. Jednak wola życia i prawdy okazują się silniejsze od bólu i tragedii. Ida łatwo się nie poddaje. Po wyjściu ze szpitala postanawia zawalczyć o przegrane życie.